Peugeot in de STW. Even terug in de historie van de Duitse toerwagenracerij: STW staat voor Super Tour Wagen-cup en was in de tweede helft jaren negentig de opvolger van de Duitser topper DTM. Na een geweldige tijd in de jaren zeventig en tachtig met Ford, BMW, Porsche en later ook Audi, Alfa Romeo en Mercedes, was de DTM te duur geworden en leed aan bloedarmoede. Alleen Opel met zijn Calibra en Mercedes met zijn C–klasse waren nog deelnemer. DTM ging aan zijn eigen grootsheid ten onder, maar STW was een waardige opvolger.
In de eerste plaats was het goedkoper en voor een veel grotere groep deelnemers bereikbaar, net zoals DTM ooit begonnen was. Een diversiteit aan merken met ‘echte’ toerwagens, oftewel opgepepte vierdeurs sedans. Opel met de Vectra, Audi A4, BMW 320, Honda Accord, Nissan Primera en Alfa Romeo met zijn 156, maar dan een heel andere dan de oude, brede DTM-Alfa 156.
Peugeot stapt in
Twee jaar nadat STW was geïntroduceerd, ging ook Peugeot deelnemen in het inmiddels flink gegroeide Duitse toerwagenkampioenschap. Vanwege de hoeveelheid toeschouwers en de enorme aandacht van de televisie was STW één grote, rijdende reclamespot. Laurent Aiello was de onbetwiste eerste rijder van het Franse fabrieksteam, nadat hij meervoudig winnaar was geworden van het Franse Super Tourisme Kampioenschap met de Peugeot 405 MI16.
In 1996 won hij drie keer een STW–wedstrijd en eindigde als derde in het kampioenschap. Het grote Peugeotsucces kwam in 1997, met elf overwinningen van de twintig rondes en acht pole positions van de tien mogelijkheden. En natuurlijk: Peugeot werd STW-kampioen in 1997! In 1998 was het kantje boord: zes gewonnen wedstrijden en tweede in de eindstand van het kampioenschap. In de laatste race op de Hockenheimring werd Aiello jammerlijk verslagen door BMW–coureur en ex-motorwereldkampioen Johnny Cecotto.
Geweldige reputatie
Laurent Aiello bouwde inmiddels gestaag aan zijn reputatie van beste toerwagencoureur ter wereld. Zijn teamgenoten waren zeer ervaren Duitse rijders. Altfrid Heger was in 1996 zijn teamgenoot, een echte routinier, afkomstig van BMW. Hij maakte Aiello vertrouwd met alle Duitse circuits en voegde veel toe aan de set up van de nieuwe 406.
Daarna kwam Jörg von Ommen. Hij had vanaf eind jaren zeventig zijn sporen verdiend met verschillende Fords (Escort en Capri) van het Zakspeedteam. Beide rijders waren bekende namen uit de Duitse toerwagenracerij.
Geen succes in Engeland
Echter, de 406 was nooit succesvol in het prestigieuze BTCC (British Touring Car Championships). Zo goed als het in Duitsland ging, zo moeilijk was het gelijktijdig in Engeland. Net als in het voetbal staan de Engelse toerwagenraces bekend om hun rauwe, pure, harde competitie. Engelse coryfeeën Patrick Watts en Tim Harvey konden nog geen race winnen in de krachtigste auto van het deelnemersveld: een 406 met maar liefst 310 pk!
Maar ze waren fraai om te zien: in 1996 felrood met een blauwe band met 406–logo, daarna – in 1997 en 1998 – werd het een soort British racing green met gouden opschriften; heel stijlvol en toch nog ‘racy’.
Het eerste succesvolle racecomputerspel op de markt was in die tijd Toca 2, een kopie van het BTCC–kampioenschap op je schermpje thuis. Hoewel uw verslaggever het toentertijd vaak heeft geprobeerd, kon zelfs in dit computerspel de 406 geen potten breken.
Gouden greep
Met Laurent Aiello deed Peugeot een gouden greep. Hij werd eind jaren negentig de beste toerwagencoureur ter wereld genoemd, aangezien hij het Franse Super Tourisme Kampioenschap, het Duitse STW én het Engelse BTCC–kampioenschap op zijn naam wist te schrijven. Een toerwagen-triple van ongeëvenaard niveau! De BTCC-titel behaalde hij overigens niet met de tweeliter, viercilinder Peugeot 406 met 16 kleppen, maar met een ander merk.
Formule 1–aspiraties had Aiello wel, maar hij werd als derde rijder van McLaren gepasseerd door zijn veel ervarener landgenoot Philippe Alliot. Later testte hij ook nog voor Jordan. Beide merken reden overigens met Peugeotmotoren. Slechts één keer was Aiello met zijn 406 in Nederland aan het werk te zien, in 1998 te Assen, waar hij beide manches won.
Afscheid van Peugeot
Na het behalen van de BTCC–titel keerde Aiello in 2000 terug naar Duitsland. Hij verscheen in dezelfde gele kleur als zijn vertrouwde 406 aan de start, echter nu met een Audi TT in plaats van de Peugeot. Bierbrouwer Hasseröder was opnieuw zijn hoofdsponsor. De Audi TT bracht hem talloze DTM–overwinningen, met als bekroning opnieuw de DTM-titel in 2002.
Daarnaast startte Aiello in de Le Mans-series in Europa en Amerika met een Audi R8. In deze sportscarklasse had hij zich in 1998 al bewezen door de 24 uur van Le Mans te winnen met de Porsche 911 GT1. In 2004 en 2005 reed hij met Opel Vectra ook weer in het DTM. Minder succesvol, maar niet vanwege zijn teruglopende rijderscapaciteiten.
Gebrek aan succes deed hem in 2005 besluiten om de toerwagenracerij te verlaten en te gaan deelnemen aan jet skiwedstrijden. Ook hierin werd hij weer kampioen. Een gepassioneerd coureur, die Laurent Aiello! En een goede keuze van Peugeot, met welk merk hij zijn doorbraak beleefde.
