Wie gek is op klassieke Peugeots zal het zeker beamen: vaak vind je bepaalde auto’s of onderdelen pas wanneer je er niet direct of fanatiek naar op zoek bent. Want op de een of andere manier kom je gewilde zaken alleen tegen op onverwachte momenten en dito plaatsen. En hoewel het handiger zou zijn als het andersom was, hebben onverwachte vondsten toch ook zo hun charme. Wim Jorg van Petersen deed een onverwachte ontdekking.
Wim: “Zelf liep ik zo’n anderhalf jaar geleden in de Champagnestreek over een brocantemarkt, toen mijn aandacht werd getrokken door een oud blikje. Het stond op een kraam met een rommelige mix aan spullen. U kent het wel, alles gewoon lekker op z’n Frans opgestapeld. Zaken waar vaak het vuil van jaren nog op zit. Dingen die over het algemeen ook nog eens half kapot zijn. En waar de Franse brocanteurs dan bovendien de hoofdprijs voor willen hebben.
Als je de handelaars wijst op de staat waarin je ‘vondst’ verkeert, proberen ze je de mix van viezigheid en slijtage vaak te verkopen met het argument ‘il est dans son jus’. Daarmee bedoelen ze dat je het juist moet waarderen, dat je het leven dat zo’n product heeft geleid er aan af kunt zien. Maar mijn persoonlijke vertaling van deze gevleugelde uitspraak is: ‘ik ben nog te beroerd geweest om zelf het ergste vuil even te verwijderen’. Maar dit terzijde.
Vondst
Voor het blikje dat ik op het oog had, bleek hetzelfde te gelden en ik wilde het weer terugzetten waar het stond, op een paar oude tijdschriften. Waarom precies weet ik ook niet meer, maar ik pakte de bladen om ze even te bekijken. Wie schetst mijn verbazing toen ik in het stapeltje opeens een oude Peugeotbrochure tegenkwam. En dan niet zomaar één, nee, die van mijn twee droomauto’s: de 404 cabriolet en coupé. Die moest ik dus hebben.
Toen ik de handelaar om de prijs vroeg, maakte het me eigenlijk niet uit wat hij zou zeggen. Ik was in ieder geval op het ergste voorbereid. Gelukkig was deze brocanteur minder van de brochure gecharmeerd dan ik, want tot mijn grote verbazing vroeg hij slechts één euro. Mijn dag kon niet meer stuk!
Toen ik mijn vondst even verderop in het ochtendzonnetje eens goed ging bekijken zag ik dat het een brochure was van het modeljaar 1968. Naast een aantal mooie foto’s van de Peugeot 404 cabriolet en de coupé – met zelfs twee grote foto’s over een dubbele pagina – beschrijft de inhoud in summiere bewoordingen de uitrusting van beide modellen. Zo wordt de coupé beschreven als een auto van grote klasse met elegante lijnen. Ook valt te lezen dat beide auto’s veel luxe en comfort bieden en beschikken over briljante wegprestaties.
De toekomstige eigenaar kon kiezen uit een carburatiemotor van 80 pk of een injectievariant van maar liefst 96 pk. Het is ook goed om te weten dat de auto’s ten opzichte van het vorige modeljaar onder meer een nieuwe versnellingsbak en een nieuw stuur hadden gekregen. Zaken die eveneens het vermelden waard bleken te zijn voor de verwende automobilist van die tijd waren het afsluitbare dashboardkastje, de sigarettenaansteker, de elektrische klok, de achteruitkijkspiegel met dag- en nachtstand en de twee zonnekleppen.
Ook bij deze Peugeots werd de kleur van de stoffen bekleding afgestemd op die van de carrosserie. En bij de coupé was, in combinatie met sommige carrosseriekleuren, op aanvraag ook een zwart kunstlederen interieur leverbaar, terwijl je bij de cabriolet bovendien echt leder kon bestellen. Over de voorstoelen vermeldt de brochure dat ze groot en comfortabel zijn en in vele standen versteld kunnen worden. En voor de overige passagiers was de ruime achterbank gemakkelijk toegankelijk via de grote deuren en de naar voren klappende stoelen. Zat je eenmaal achterin, dan trof je daar zelfs een opklapbare centrale armsteun aan die voorzien was van een asbak.
Voor de cabriolet bleek het noemenswaardig dat het dak eenvoudig te openen was en dat de kunststof achterruit een panoramische vorm had voor – inderdaad – optimaal zicht. Tot slot valt te lezen dat er op aanvraag een (uiteraard afneembare) hardtop leverbaar was. Al met al niet heel veel informatie. Men ging er duidelijk van uit dat de foto’s voor zich spraken. Op de achterzijde van de brochure staan nog wat maten en cijfers en worden beide leverbare motoren wat uitgebreider beschreven.
Na het doornemen van deze vrij beknopte informatie was ik desondanks volkomen overtuigd van de kwaliteiten van beide modellen. Nu moest ik alleen nog even kiezen. Achterop stond een stempel van Paris Sud Auto concessionnaire Peugeot, die de brochure in 1968 aan een geïnteresseerde klant had meegegeven. Graag was ik direct terug in de tijd gereisd om bij Paris Sud Auto een gloednieuwe Peugeot 404 coupé te bestellen, want die leek me na wat wikken en wegen toch het mooist om te hebben. Maar ach, sommige dromen moeten dromen blijven. En een folder van mijn droomauto’s is ook al een heel mooi bezit.”
